Ogłaszamy konkurs!
Naszym głównym celem jest popularyzowanie niedocenianych bohaterów. Bo nie tylko drarry, snarry się liczy moi drodzy! Dlatego zapraszamy wszystkich chętnych do wzięcia udziału i wzbogacenie polskiego fandomu w nowe, inne fanfiction!
Konkurs oczywiście jest rudy i literacki!
Założenia:
- Weasley jako główny bohater (niekoniecznie w pairingu kanonicznym),
- inspiracji wierszem Na wieży Babel* W. Szymborskiej,
- akcji zimą (niekoniecznie całej),
- cała reszta absolutnie dowolna!
Terminy:
- zgłoszenia (w tym temacie) przyjmujemy do 28 lutego,
- prace należy przesyłać na adres weasleys@o2.pl, w temacie wpisując swój nick, do 6 marca do północy,
- teksty będzie można oceniać do końca zimy, a wyniki ogłosimy pierwszego dnia wiosny
Szczegółowy sposób oceniania prac przez użytkowników zostanie podany w późniejszym czasie.
Nagrody:
Każdy wygrany konkurs zostanie wpisany w profilu użytkownika. Dodatkowo, dzięki Ginnowatowej, mamy również „puchary przechodnie”, czyli małe ikonki, które będzie można wkleić do podpisu. Obrazki będą mogły pozostać w sygnaturce do czasu kolejnego konkursu.
*Tekst wiersza
- Która godzina? - Tak, jestem szczęśliwa,
i brak mi tylko dzwoneczka u szyi,
który by brzęczał nad tobą, gdy śpisz.
- Więc nie słyszałaś burzy? Murem targnął wiatr,
wieża ziewnęła jak lew, wielką bramą
na skrzypiących zawiasach. Jak to, zapomniałeś?
Miałam na sobie zwykłą szarą suknię
spinaną na ramieniu. - I natychmiast potem
niebo pękło w stubłysku. Jakże mogłam wejść,
przecież nie byłeś sam. - Ujrzałem nagle
kolory sprzed istnienia wzroku. - Szkoda,
że nie możesz mi przyrzec. - Masz słuszność,
widocznie to był sen. - Dlaczego kłamiesz,
dlaczego mówisz do mnie jej imieniem,
kochasz ją jeszcze? O tak, chciałbym,
żebyś została ze mną. - Nie mam żalu,
powinnam była domyślić się tego.
- Wciąż myślisz o nim? - Ależ ja nie płaczę.
- I to już wszystko? - Nikogo jak ciebie.
- Przynajmniej jesteś szczera. - Bądź spokojny,
wyjadę z tego miasta. Bądź spokojna,
odejdę stąd. - Masz takie piękne ręce.
- To stare dzieje, ostrze przeszło
nie naruszając kości. - Nie ma za co,
mój drogi, nie ma za co. - Nie wiem
i nie chcę wiedzieć, która to godzina
Aratanooniel&Matylda
|